درسال 1975 شرکت آلمانی یونیون کرافت ورک آگ German Kraftwerk Union AG, درمشارکتی با شرکت زیمنس آگ Siemens AG و تلفونکن آ ِاگ AEG Telefunken, موافقت نامه را به ارزش 4 تا 6 میلیارد دلار آمریکا برای ساخت رآکتور هسته ای آب تحت فشار pressurized water reactor را امضاء کردند .
کار ساخت نیروگاه در همان سال 1975 شروع شد ساخت دو نیروگاه 1196 مگاواتی که مقاطع کار فرعی آن شرکت تیسن کروپ آ گ ThyssenKrupp AG, که طراحی و اجرای دومین رآکتور مشابه نیروگاه المانی Biblis Nuclear Power Plant را برعهده داشت . قرار بود اولین رآکتور در سال 1980 و دومین در سال 1981 به اتمام برسد .
بعلت اینکه شرکت یونیون کرافت ورک علاقه مند به کار با ایران بود سخنگوی این شرکت در سال 1976 گفته بود که نیروگاه را با تمام ظرفیت و توسط یه پیمانکار به تحویل خواهد بازار اشباع شده بود و ایالات متحده کشورهای اروپایی را منزوی کرده و به کنار رانده بود و آنها به اجبار کار خود را بر روی کشورهای جهان سوم متمرکز کرده بودند .
و بدین ترتیب بود که شرکت یونیون کرافت ورک پروژه نیروگاه اتمی بوشهر را بطور کامل در ژوئیه 1979 در دست گرفت در حالی که 50% کارهای یکی از رآکتور تمام شده بود و راکتور دیگر هم 85% کارش تکمیل شده بود .
کارهایشان را بر این اساس قرار داده بودند که ایران هنوز 450 میلیون دلار از بدهی معوقه داشت و شرکت قبلاً 2.5 میلیارد دلار از مبلغ کل قرارداد را دریافت کرده بود .
ولغو قرارداد در حالی صورت گرفت که بعد از وقوع انقلاب اسلامی در 1979 ایرانی ها بطور یک جانبه اقدام به پایان دادن آن کردند که منجر به بحران روابط ایران با غرب شد .( چون آن موقع انرژی اتمی را برای ایران چیز زائدی می دانستند و اتفاقاً یکی از ایرادهای اساسی که به رژیم شاه می گرفتند این بود که چرا بودجه مملکت را صرف ساخت نیروگاه اتمی می کند در حالیکه ایران این همه منابع نفت و گاز دارد ! ولی حالا چه شد که این انقلابی ها بعدها تصمیم اشان عوض شد و به قیمت به خطر انداختن امنیت ملی سرسختانه در پی تکمیل نیروگاهی برآمدند که خودشان تعطیل اش کردند پرسشی است که باید پاسخ دهند بگذریم که هنوز هم بعد از 16 سال که از ورود روسها می گذرد و سه برابر یک نیروگاه عادی هزینه صرف شده است هنوز برقی تولید نشده است و توربین های نیروگاه همچنان خاموش اند !!)
اندکی پس از آن عراق به ایران حمله کرد و بدین سان برنامه های اتمی ایران تا پایان جنگ متوقف ماند .
در سال 1984 یونیون کرافت ورک یک ارزیابی مقدماتی بعمل آورد تا ببیند آیا امکان از سرگیری کار پروژه اتمی وجود دارد یا نه ؟ ولی وقتی جنگ ایران و عراق Iran–Iraq War ادامه پیدا کرد این طرح هم رها شد در آوریل همان سال وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد :
" ما معتقدیم که تکمیل نیروگاه اتمی بوشهردو تا سه سال بطول می انجامد و نیز اعلام کرد که رآکتور آب سبک بوشهر برای ساخت سلاح هسته ای مناسب نیست .
ولی در عین حال سخنگو گفته بود که هیچ مدرکی در دست نیست که که جداسازی پلوتونیم از سوخت مصرفی رآکتور صورت گیرد.
رآکتور در اثر حملات متعدد نیروی هوایی عراق از سال 1984 تا 1988 صدمه دید .
No comments:
Post a Comment