سکوت دولت ایران در مقابل خطرات بوشهر

شرایط داخلی ایران در فضای موجود آن، بسیار پر تنش تر از آن است که در سالهای گذشته به آن پرداخته می شد. مذاکرات هسته ای ایران با کشورهای غربی در پی متوقف کردن غنی سازی اورانیوم و یا ادامه دادن آن ، به درگیری تبدیل شده و حاصل آن وخامت اوضاع اقتصادی ایران و درماندگی بیشتر مردم برای گذران زندگی اشان است.
از طرفی دیگر خطرات زیست محیطی بوشهر و شهرهای کوچک اطراف نیروگاه موضوعی است که چندی است به آن پرداخته می شود. روزنامه نگاران وبلاگ نویسان بسیاری شروع به فعالیت نمودند تا مردم را از خطرات و ریسک های نیروگاه بوشهر آگاه سازند. خطرات موجود در سایت هسته ای بوشهر از چند جنبه
قابل بررسی است که در زیر به تعدادی از آنها می پردازیم.

تاسیسات اولیه نیروگاه ساخته شده توسط آلمانی ها، در سالهای جنگ ایران و عراق م

ورد بمباران قرار گرفت و ایران در قراردادی مجدد با روس ها، روی همان منطقه بمباران شده ادامه تاسیسات را بنا کرد. موضوع بعدی خطر زلزله است که می تواند به دو صورت طبیعی و غیر طبیعی تاسیسات اتمی بوشهر را بلرزاند. نوع طبیعی آن با جابجایی گسل های زمین ممکن است اتفاق بیافتد. با توجه به اینکه ایران و به خصوص منطقه نیروگاه بوشهر در کمربند  زلزله قرار دارد، روی دادن فاجعه ای اسفناک مثل فوکوشیما دور از ذهن نیست. رخ دادن بیش از 120 زلزله با مقیاس ریشتر کم یا زیاد در بیست سال گذشته در شهر ها  و کشورهای اطراف بوشهر، شاهد این مدعاست. 

حتی اگر با جابجایی این گسل های، منابع آب های زیر زمینی به زباله های هسته ای آلوده شوند و آن آب ها در شبکه آب شهر جریان یابد و یا دام های منطقه را آلوده کند، خود پر واضح است که چه خطراتی جامعه را تهدید می کند.
اما زلزله های مصنوعی هم در این مبحث جای می گیرد. هرگونه فعالیتی که باعث لرزش زمین شود مثل بمباران نیز نوعی زلزله به حساب می آید. با توجه به درگیری های حال حاضر دیپلماتیک میان مقامات ایران و اسرائیل و تهدیدهای دو طرف مبنی بر جنگ نظامی ، این امکان می رود که با پرتاب موشکی به نیروگاه بوشهر، انفجار آن را و نابود شدن هزاران هزار مردم بی گناه اطراف شهر بوشهر و ساکنان کشورهای همجوار را شاهد باشیم. خطرات، آلودگی ها و بیماری های بعد از اینگونه فاجعه ها و دشواری پاکسازی منطقه از آلودگی را نیز از یاد نبرید.
آلودگی های زیست محیطی ناشی از سوخت نیروگاه و زباله های هسته ای و تنفس هوای آلوده ساکنان اطراف آن، باعث به وجود آمدن بسیاری از بیماری ها و نارسایی های تنفسی و پوستی می گردد که ظاهرا دولت ایران تاکنون این مورد را تا آنجا که بتواند پنهان می کند.
فاجعه چرنوبیل هنوز داغ خود را بر دل هزاران انسان بی گناه گذاشته و با گذشت حدود ربع قرن، ضایعات انسانی و تاثیرات آن بر روی نسل های جدید برجای مانده است.
سوالاتی که اینجا مطرح می شوند این است که آیا ایران از این قمار هسته ای پیروز بیرون می آید؟
و آیا با توجه به ادعاهایش مبنی بر صلح آمیز بودن فعالیت هایش، صلح طبیعت را برای ساکنان و کودکان نسل های بعدی اش باقی می گذارد یا نه؟
و اگر با یک خطای انسانی و یا یکی از موارد یاد شده انفجاری در سطح چرنوبیل در بوشهر رخ دهد، مسئول این فاجعه چه کسانی خواهند بود؟  
به گزارش رویترز در تاریخ 23 ژانویه 2013، هزاران نفر از ساکنان روستاهای اطراف نیروگاه هسته ای بوشهر، نگران سلامت خود و خانواده های خود هستند و این در حالی است مسئولان ذیربط بی توجه به معیارهای استاندارد جهانی، همچنان به فعالیت های خود ادامه می دهند.
روستاییان دو شهر حلیله و بندرگاه، در استشهادی، خواستار رسیدگی به وضع موجود آنان و جلوگیری از هرگونه اتفاق برای خود و خانواده هایشان شدند. ساکنانی که فاصله آنها تا نیروگاه کمتر از چند کیلومتر است و آلودگی ها با جریان باد هم به راحتی به سمت آنان می رود.
از طرفی دیگر کارشناسان روسی اعلام نمودند با توجه به عدم رعایت استانداردهای لازم ایمنی در ساخت و تاسیس نیروگاه بوشهر، هراس آن می رود که یکبار دیگر روسیه متهم به ایجاد فاجعه هسته ای دیگری نظیر چرنوبیل شود. از آنجا که روسیه در بازسازی و شروع کار فعالیت های هسته ای در بوشهر، کاملا با ایران همکاری کرده است، نگرانی آن را دارد که اینبار فاجعه ای عظیم تر فاجعه چرنوبیل به بار بیاورد و وجهه جهانی خود را یکبار دیگر مخدوش نماید.
سران کشورهای عربی حوزه ی خلیج فارس نظیر، عربستان سعودی، بحرین، کویت، امارات متحده عربی ، قطر و ...  نیز با توجه به نزدیکی کشورهایشان با نیروگاه هسته ای بوشهر، نگرانی خود را از خطرات موجود در نیروگاه  و سلامت مردم خود ابراز داشتند و سرسختانه تلاش می کنند.همه ی این موضوعات مسائلی هستند که در طرح آن باید از تمامی کارشناسان کمک خواست تا با بررسی این خطرات، راهکارهای مناسب برای جلوگیری از وقوع هرگونه بحران را اندیشند

محسن غفاری