بوشهر هسته ای و زلزله ای ویرانگر

(نویسنده: معصومه اکبری)

بوشهر، شهری که این روزها نامش را به بهانه های مختلف می شنویم. از نیروگاه هسته ای تا زلزلۀ ویرانگر!

زلزله بوشهر بهانه ای شد برای مروری بر سطح زندگی مردم این شهر، شهری که آوازه اش به سبب نیروگاه اتمی اش تا دور دست ها رفته، اما کسی از نحوه زندگی مردم این شهر خبری ندارد. ظاهراً این روزها اولویت بندی  مسائل در ایران از بین رفته است. مسائلی نظیرتامین جان انسانها، بالا بردن سطح کیفی زندگی مردم، پیدا کردن راه حلی برای بحران اقتصادی، حفظ محیط زیستی که تنها متعلق به ما نیست، همه و همه جای خود را به طمع و خودکامگی دولت ایران داده است. 

چندین سال پیش زمانیکه بحث نیروگاه هسته ای به داغی این روزها نبود، برنامه مستندی ازوضعیت شهرهای جنوبی ایران قبل و بعد ازجنگ تحمیلی از صدا و سیمای همین جمهوری اسلامی ایران پخش شد کلیت این برنامه خواستار رسیدگی به شرایط زندگی مردم بود. اما آنچه از تصاویر ویرانه های زلزله بر می آید گویای فقر و نابسامانی مردم و بی توجهی مسئولین است.

خبر هزینۀ 100 میلیارد دلاری ایی که صرف نیروگاه هسته ای بوشهر شده استهنوز تازه و داغ است، نه به داغیِ دل داغدار هموطنانمان. 100 میلیاردی که می توانست خانه های مستحکمی در برابر زلزله برای مردم ما به ارمغان آورد صرف نیروگاهی شد که روزی خیانت آشکار به خلق ما بود! آیا این همه اصرار دولت ایران برای ادامه کار این نیروگاه با وجود آگاهی کامل از اینکه بر روی سه گسل زلزله قرار دارد خیانتی آشکارتر نیست؟

اولین چیزی که زلزۀ بوشهر به ما یادآوری میکند فاجعه های هسته ایی است که در 30 سال اخیر در جهان رخ داده است و نزدیکترین آن حادثۀ فوکوشیماست که با وجود تکنولوژی ایی که در ژاپن حاکم است باز هم دولت ژاپن و تپکو (َTEPCO) برای آنچه عدم ارتباط  درست با عموم و تلاش‌های من در آوردی برای حل مشکل خوانده شد، مورد انتقاد قرار گرفتند و فاجعه چرنوبیل وحشتناک‌ترین فاجعه تکنولوژیک انسانی در تمام تاریخ به شمار می‌آید در اثر فاجعه چرنوبیل قریب به ۵ میلیون نفر آسیب دیدند، حدود ۵ هزار مرکز مسکونی در جمهوری روسیه سفید، اوکراین و فدراسیون روسیه با ذرات رادیو اکتیو آلوده شدند. از پانصد هزار نفری که با حادثه چرنوبیل مبارزه کردند، بیست هزار نفر مرده‌اند و دویست هزار نفر هم رسماً از کار افتاده اعلام شده‌اند و کسانی هم که زنده ماندند از بیماری ها و سرطان های مربوط به تشعشعات اتمی رنج میبرند. بسیاری از مردم اکراین و حتی کشورهای همسایه به دلیل وجود ید رادیواکتیو به سرطان تیروئید دچار شدند.

با وجود اینکه ایران اعلام کرده که نیروگاه بوشهردر مقابل زلزه تا مقیاس 8 ریشتر مقاوم است فقط برای چند لحظه تصور کنید  که اگر نیروگاه بوشهر در این زلزه آسیب دیده بود چه کسی با چه امکاناتی از مردم محافظت می کرد؟ واقعاً چه بلایی بر سر مردم، محیط زیست، دریا وخلیجی که زندگی هزاران نفر از آن تامین میشود، می آمد؟ آیا دولت ایران برنامه ایی برای وضعیت های اضطراری دارد؟ کشور پیشرفته ایی مانند ژاپن، ابر قدرتی مانند روسیه هیچ کدام قادر به جلوگیری از این حوادث نبودند.

توقف های کاری گاه و بی گاه در نیروگاه بوشهر و همچنین کارنامۀ نچندان درخشان پیمان کاران روسی در زمینۀ اتمی، قرار داشتن نیروگاه بر روی گسل زلزله و زلزلۀ اخیر بوشهر همه و همه زنگ خطری است که دولت ایران خواستار شنیدن آن نیست.