علت احتمالی انفجار قطار های باری مشهد در سال 82

این مطلب را به تازگی از لابلای سایت ها و وبلاگ ها پیدا کرده ایم و فکر کردیم شاید بی ربط به فعالیت ما نباشد. حتما یادتان می آید که حادثه ای که در نیشابور اتفاق افتاد و بر اثر آن عده ی زیادی از هموطنانمان کشته شدند. مطلب زیر از زبان یکی از بستگان هموطن از دست رفته مان در آن حادثه است. فعالیت های هسته ای پنهانی و بدون رعایت استاندارد های جهانی دولت جمهوری اسلامی، همیشه قربانی گرفته است و اگر الان جلوی فعالیت های آنها در بوشهر نایستیم، فردایی نزدیک شاهد نابودی پاره ای از کشورمان و مردمان آن خواهیم بود. مطلب زیر را از زبان نویسنده آن بخوانید.

« برای تمام کسانی که در این حادثه بی گناه کشته شدند یک فاتحه بخوانیم‌»

فردا یعنی اولین روز از اخرین ماه سال همیشه بریم تداعی کننده خاطرات از دست دادن دایی ام است. جوانی رعنا که تنها 14 روز مانده بود تا سی امین سال زندگی اش رو ببیند. یادش بخیر، روحش شاد. اول اسفند سال روز دفن دایی ام در خواجه ربیع.
شاید 4 سال پیش در اخر بهمن ماه 1382 که حادثه تاسف بار قطار نیشابور را به یاد داشته باشید، چند روز مانده به انتخابات مجلس هفتم(اول اسفند82) دایی عزیزم رو در این حادثه غم بار از دست دادم.
در صبح چهارشنبه 29 بهمن 1382(حدود ساعت 3:30 صبح) دو قطار باری در ایستگاه خیام نیشابور بهم برخورد کردند که یکی از انها از ایستگاه ابومسلم فرار کرده بود. این برخورد باعث اتش سوزی شد که با تلاش نیروهای اتش نشانی و ترک مردم از محل مهار و تحت کنترل شد. با اعلام سازمان اتش نشانی مبنی بر این که خطر رفع شده (در حدود ساعت 9 ) مردم که منازلشان در انجا بود به محل برگشتند، این خبر در سراسر شهر نیشابور پخش شد و جوان ها با اجتماع در محل حادثه نظاره گر شدند. چند لحظه بعد یعنی در ساعت 9:50 انفجار بزرگی با صدای مهیبی از این مکان برخواست و جهنمی خونین به پا کرد. و تا جایی که چشم کار می کرد جنازه های تکه تکه شده مردم بیچاره بود. حادثه ای واقعا دلخراش.
از قدرت این حادثه همین قدر کفایت می کند که حفره ای به عمق 30 متر و شعاع 50 متر بوجود امد وصدای این انفجار در مشهد (در فاصله ای حدودا 100 کیلومتر) به وضوح به گوش همگان رسید. در این حادثه اکثر مردم نیشابور عزادار شدندو در هر کوچه ای که می رفتی حداقل یک خانواده عزادار را می دیدی.

یاد کسانی که در این حادثه بی گناه گشته شده اند گرامی باد و روحشان شاد.

تحلیل مردم

یکی می گفت پسماندهای زباله های هسته ای بوده که به طور کاملا مخفیانه حمل می شده که طبق اصول ناصحیح منفجر شده و یا خودشون منفجر کردند.
مواد داخل واگن ها پس از برخورد با همدیگر مخلوط شده و امونیاک بوجود امده و با رسیدن گرما منفجر شده

با نزدیک شدن به انتخابات مجلس هفتم در مشهد قرار بوده بمب گذاری کنند که اطلاعات مربوطه لو رفته و محموله مواد منفجره (TNT) را با فراری دادن قطار مختومه کردند.

قدرت منابع خبری نظام جمهوری اسلامی ایران

تا کنون که 4 سال از این حادثه دلخراش می گذرد هیچ یک از اعضای این خانواده های عزیز از دست داده هنوز علت اصلی این انفجار را نمی دانند.

دایی من لوکومتیوران هر دو قطار باری بود. دو روز قبل قطار فراری رو به ایستگاه اورده بود و اون روز هم این قطار به ایستگاه خیام. در این حادثه دایی من تمام تلاشش رو کرد و با اوردن جرثقیل از نیشابور تلاش کرد که واگن های دیگر که اتش نگرفته بودن از محل خطر دور کند. که در این بین ناگهان این انفجار رخ می دهد. یادش بخیر

جالب توجه است فرار کردن قطار در ناحیه خراسان و محور مشهد _ تهران با شیب کمی که این مسیر دارد خیلی مشکوک و جای تامل دارد. ایجاد حفره ای عظیم توسط ماده ای به نام امونیاک تقریبا محال است. برای ایجاد چنین حفره ای نیاز به مقدار زیادی(TNT) است و انفجار این همه مواد نیاز به ضربه ای کاملا شدید را دارد. نه بر اثر گرما و اتش منفجر شود. احتمال بودن زباله های اتمی غیرممکن است چون باید محل حادثه و تمام کسانی که در این حادثه بودند و در ارتباط بودند دارای تشعشعات هسته ای باشد.

این تنها فاجه ای نیست که سربسته ماند. امیدوارم دیگر شاهد چنین وقایع تاسف باری در زندگی ام نباشم.

جزییات حادثه

از این 51 واگن، پنج واگن خالی، هشت واگن حامل گوگرد و 38 واگن حاوی نفتا، نیترات آمونیوم، گوگرد و پنبه بوده

این انفجار دقیقاً زمانی روی داد که مأموران آتش نشانی و اهالی روستا در نزدیکی محل واگن ها حضور داشتند. مأموران آتش نشانی به منظور مقابله با حریق در واگن های باری مستقر در ایستگاه خیام به محل اعزام شده و گروهی از اهالی محلی برای مشاهده عملیات آنان در ایستگاه گرد آمده بودند. شدت انفجار به حدی بوده که در محل حادثهگودالی به عمق ٢۵ متر در محدوده وسیع ایجاد شده و ترکش‌های جدا شده از قطار، بسیاری از افراد را بی‌دست و سر و پا می‌کند. آتش همچنین بسیاری از افراد را خشک کرده و می‌سوزاند. همچنین تعدادی از روستاها بین 30 تا 100 درصد تخریب شدند و بیش از 300 نفر کشته و 450 نفر نیز زخمی شدند. بر اثر این حادثه دو روستای «کریم آباد» و «هاشم آباد دهنو» در نیشابور دچار ۹۰ تا ۱۰۰ درصد خسارت شدند. یاد تمامی جانباختگان این فاجعه ملی گرامی باد.

بر گرفته از: http://sedayeshirin.persianblog.ir/post/149